İçimdekiler
Ok takılmış gerili/ Yaylar gönül içinde,
Ötelerden berili/ Avlar gönül içinde.
Yakın etti yolumu/ Yıktı sağım solumu,
Kanadımı kolumu/ Bağlar gönül içinde.
Yamaçlar tümsek tümsek/ Biri birinden yüksek,
Ne denli korkup ürksek/ Dağlar gönül içinde.
Zirveden duman çıkar/ Başımı baştan yakar,
Kanımdan ateş akar/ Lavlar gönül içinde
Duman olur zehirler/ Yıkılır tüm şehirler,
Cehennemi nehirler/ Çağlar gönül içimde.
Sarartarak yüzümü/ Pişirerek sözümü,
Kavurarak özümü/ Tavlar gönül içinde.
Narıbeyza da gülüm/ Feryat eder bülbülüm,
Buza döner her külüm/ Ağlar gönül içinde.
Tüm ezeli vaadler/ İbadet, itaatler,
Saniyeler, saatler/ Aylar gönül içinde.
Cüzden küle gidişle/ Hakkı Hakla bilişle,
Yeni bir dirilişle/ Haylar gönül içinde.
Yine can verdi cana/ Sırdan, açıldı mana,
Ona kulluktan yana/ Paylar gönül içinde.
Karanlığı süsleyen/ Işığını kesmeyen,
Fitilleri besleyen/ Yağlar gönül içinde.
Örtülere bürünen/ Ölüp ölüp dirilen,
İnsan olup görünen/ sağlar gönül içinde.
Kaynağında uyanan/ Irmaklara uzanan,
Deryalara dayanan/ Çaylar gönül içinde.
Yaralının yarası/ İki deniz arası,
Aynaların karası/ Kavlar gönül içinde.
09.08.2012
Üsdadım yüreğinize kaleminize sağlık...acizane fikrimi söyleyeceğim..daha kısa ve nakaratlardaki kafiye düzenini bozmadan 'lar' redifinden kurtularak çok daha mükemmel bir şiir oraya çıkabilir miydi acaba...iki beyitte geçen 'sağlar' kelimesi şayet 'isim' olarak kullanılmışsa bunu teke indirebilir miydik...herşeye rağmen günün şiiri olabilecek bir çalışmaydı..ağdalı cümleler, yakışmayan imgeler yerine sade ama dolu cümleler zannımca şiire daha çok yakışıyor..saygılar