İçimden Bi Ses

İçimden bi ses seni(adını) bağırdı
Heyecanımın boğazına sarılıpta
Yürağimin bomboş odalarında yankılandı
Yabancı değilmiş gibi geldi oturdu
Sen(adın) tam da köşesine çekildi
Sanki bu köşe yüz yıllık köşesiydi
Çınladı, uçtu, geldi ve konuverdi

Bu yıllanmış yürek nasıl severdi?
Aklım birden bu çıkagelen sevdaya şaşıverdi
Şöyle bir toparlandı inceden düşünüverdi
Ve bu sevdayı da yine "O" verdi dedi
Gözlerimde güzelliğinin bir parçası resmoluverdi

İçimden bi ses seni bağırdı

Adını biliyordum
Ama dilim bir başkasını(O'nu) çağırdı