İçime İşleyen Sensizlik

Mesafeler mi bizi bu hale getiren;
Yoksa umursamazlıklar mı...
Seni delice sevmeme rağmen
Yoksun işte yine sen..
Biryerlere gitme isteği hep içimde
Gidipte dönmeme isteği..
Seni sensiz yaşamaktan yoruldum
Usandım artık yalnızlıktan..
Beni yalnızlıktan kurtarsan;
Kollarının arasına alsan..
Yalanda olsa seni seviyorum deyip
Yanağıma usulca bir öpücük kondursan
Sıcaklığını uzun süre hissedeceğim..
Bunlar sadece birer hayal..
Benim seni düşlediğimin hayali..
Gözlerine bakıp ellerini tutamasamda;
Sana doya doya sarılamasamda;
Hep içimdesin...hep benimle...
Sensizlik çıldırtıyor beni resmine her baktığımda...
Özlem içime iyice işliyor..
Aslında içime işleyen sensin...
Bakışların...
Seninle yaşıyorum adeta...
Sensizliği şarkılarda biraz daha hissediyorum..
Biraz daha ağlıyorum sonra...
Keşke diyorum sevdiğim..
Ama keşkelerde fayda etmiyor;
İçime işleyen sensizliğe..
Belki gün gelir boynuna sarılır öperim diyorum..
Demekle yetiniyorum sewdiğim..
İçime işleyen sensizlikle bir türlü anlaşamıyorum..
Hep o kazanıyor...
hep o galip..
Bense bakıyorum sadece..
Gözyaşlarımla öylece ...
Oralarda mutlu musun??
Sana sarılacak birileri var mı?
Seni tüm içtenliğiyle sevecek..
Bir gün Azrail kapını caldığında;
Düşünmeden canını verecek birileri var mı??
Seni çok özlüyorum sevdiğim..
Sesini,bakışlarını cok özlüyorum...