İçimin Mektupları

çocukluğumda başlar şikayetim
suskunluğum satırlar yazar kendime
sokaklar çalarken sevinçlerimi
bütün oyunlarımı saklarım mektuplarımda
kızgınlığımı hecelerken dudaklarım
bir bana anlatılır bendeki küsmeler

hayat güzelliğini anlatmaz on beş yaşıma
büyümeği severken ben.
büyütülmeye savaşlar veriyordum .
her söz yükü taşınmaz yalnızlık oluyordu
mektuplarımda.
ben beni arıyordum kendimde

zaman hayatımın deli kanlı durağında
sınar kalbimi.
yufkalanır duygularım içimde
her çiçeğe uzanır kanatlarım
ruzgar hafiften anlatır anlamını meltemin
adına aşk koyar o savrulan halimin
şiirler yazılır şarkılar söylenir içimin mektuplarında.

ben söylerim anlatırım içimi gözlerime
dudaklarım göç verir cümlelerden
ikiye bölünen satırlar saklarım ellerimde
sırlarım bulur sıcaklığını
yalnızlığımı yırtarım satırlardan
tatlı bir yolculuk olur evine dünyanın
ve bir mutluluk yazılır mektuplarımda

yaş kırka taşır yükünü
yitirir baharını hayat
savrulan yapraklar anlatır
yarından sonrasını
ve bir kar yağar saçlarınma usul usul
geçmiş çalar kapısını içimin
uzanarak satılarına mektubumun

vakit güneşini kaybettiğide
geceme ay küstüğünde
her sabah bir başka olur yetiştiğimde
bir gün daha yazar karıma
mektuplarım........