İçimizde Kalan Tangolu Seslerin

Nerede dost bulduğum düşlerim
ararım seni her yerde
varsa gönüle düşümle kalışın olursun

hani nerde o dost bildiğim
nerde yar dediğin gül yüzlü baharım

yorma beni dost dediklerim uzak diyarlara çalıyorsa
sözünle kalışın duymayan görmez umuda yolculuğun
közlu yangınların ateşi sönmeyen dağlarım

sözüm sana sırrın s/aklanmışsa gül yüzlü baharıma
sen ol yeter ki yüreğimin gülüne su ver

gel bizim ellerin baharı b/aşka çalıyor
sen o yaylada gez bir hele gülüşümle doyarım
çoklu yaralarımla dost yaram k/anıyorken
derdime derman olur gül kokusu gülüşlerin

son asrın çeyreğine kalışım
yaşamın dertleriyle dert ortağıma keman olur
sözünle gülüşüm asılır umuda yol olurum
candan dost bildiklerime yürek baharınla çiçek açarsın

bendeki seni çalıyorum yüreğimle
koşuyorum
sıcaklığına k/aldığım zamana düşlerimi sarda öyle gitme
ayaz vaktı güneş topla umut ek yollarına

yorulup gitme be güzelim
bazen acıdır renklenir yaşamın acı hatıralarım
umuda açılan hasret kokan düşlerim sana kalır
sensizliğin bana hasretine bir ömüre yazılan

sen soğuk rüzgarınla gittin gideli
ardın sıra düşlerim yollara savrulur s/özlerim
yollara serpilen güller koksun ardı sıra d/ağlarım

tel tel
salkım salkım üzüm b/ağlarım uzak özlemin kalır
hasreti yüreğimin acıyan sol yanım olursun gül baharım
iklimi mevsimler sarsın gülüşüm sana dayansın
karlı yolların kapanmasın yaralarıma melhem

çok bezenme dost bağları viran olur uzak şehirlerin
ilk gecesindeki tangolu sesler benliği sarsın
içimizdeki itirazli toprak kukusu pişer sevda seli
akan pınar suları gibi gözlerim ardın sıra

ekilen tohum başak tarlası gönlüm
sana doymayan gülüşlerimle yürürdüm o patikalı yolların
hepte arta kalan tangolu sesin içime b/aktı gözlerin

bir ayaz gecesinden kalan cemresi gönül sıcaklığına dokunsun
sabahları üşütürsün ruhumun en ince güllerini
bir sabahın tan vaktı uyandı gözlerim
sana uzanan düşlerimle..!

24*0113*Karataş*