İçinden

Yokluğun
Sütten kesilmiş bir çocuğun hüznü
Kalabalıklar içinde yalnızlıksa
Annesini kaybetmiş bir çocuk

Zühre ile Tahir
Yürek yangınlarında ölürken
Sahi neden düşlere uğramaz sevgililer
Ve neden öksüz kalır şiirler
Nedeeen...
Rüzgârlar kokunu getirir bulunduğun yerden
Ahh.. neyle kandırsam da
Bu ulaklığa devam etseler...


Gün batımı bulutlar yıllanmış şarap renginde
Dertleri zevk edinmek kaderimmiş meğerse...
'Bulutun rengi vurmadan cama'
Ver artık sesini tatlı lebinden...
Şiirden kaleler kuruyorum kumsala
Sevdalar dökülüyor bedenlerinden
Saçların, kasırgadan sonraki buğday başağı
Gelirsin en afacan halinle
Alıp kovayı su dökersin tepelerinden
Yapma...
Bozma şiirden kalelerimi
Bozma böyle işte...
Unuttun mu
Hani biz sevdayı meleklerden ödünç almıştık
Bu şiirin devamını sessiz oku sevgili
Ve sakın kimselere söyleme e mi
Oku, sessiz ve derinden...