İçkiye Düşman Bir Çocuğun Dilinden

Ben içkiden hep nefret ettim.
Çünkü o hayatımı mahvetti.
Babam her zaman onu içerdi.
Dertlenirdi.
Çoğu zaman eve bile gelmezdi.

Babam onunla beraber çıkardı yola.
Elini içki tutardı onun.
Oysaki ben elini tutmak isterdim hep.
O içkinin elinden tuttu.
Ben sevgiye aç kaldım.

O bana vereceği okul harçlığını ona verirdi.
Beni ondan daha değerli bulurdu.
O olmadığı zaman evimize gelirdi.
Onu hep arardı yanında.
Ama beni hiç aramadı yanında.

O hep onunla uyuyup uyanırdı.
Oysaki ben hep hayalle uyurdum.
Onun gelmesini beklerdim.
Babam gelmezdi.
Çünkü onu elimden aldı içki.

Üşüdüğü zaman hep içkiye sarılırdı.
Ben üşüdüğüm zaman yorgana sarılırdım.
Onu içki ısıtırdı belki ama,
Beni yorgan ısıtmazdı.
Babam bana hiç sarılmadı.

Ben hep onu bekledim.
Hergün aralıksız olarak.
Hergün sağ tarafım onu bekledi.
Ama sol tarafına inanıyordu.
Gelmedi.

İçki sonunda ona kötülük yaptı.
Onu benim elimden aldı.
O gene içkiyi bırakmadı.
İçimde onun sevgisi kaldı.
O bana baba olamadı.

Şimdi içki içmeye zevk mi diyorsun?
Beni benden alan haine.
Sarhoş olmak sana hava kazandırmaz.
Çünkü içki hiçbir işe yaramaz.
İçki sevginin yerini tutamaz.