İçselliğim...

Siyah / Beyaz
Az az düşlerim
Düşerim...
Zılgıt yemiş mevsimlerden
Kar boran
Rengim yanık iklimlerin
Sıcak bakışlı çocuklarıyladır
Üşümem! donarım...

Ah anne,
Mevsimler üşütük
Yırt resmimi ne olur
Yüzümdeki çizgiler yok üstünde
Ah çocukluğum diyesim gelir.

Ben kesişmiş doğruların
Paralelinde kaldım
Sonsuz gideceğim bir gün
Kimbilir
Hangi lacivertle kesişeceğim.

Düşlerimde bir kent büyütürüm
Masalsı
İnsanları gece renginde
Miğdeleri boş tangoların
Savruluşunda...

Ah suya hasret çöller
Size bir yolcu düşse
Benim düştüğüm gibi hayata
Susuz ama hep ıslak:Gözleri.
Nem tuttsa her zerresi
Kumlarınızın
Yağmuru çağıran yolcu
Beni görse
Boğulsa hıçkırıklarımın selinde
Vaz geçse
Yağmur dilenmekten
Kuraklık bitse yüreklerde
Çölleşmişlerde,
Sevgilerde...

Ah dudağıma düşmüş ıslık
Dilim sürtmese dudağıma
Boğazımda birikmese hüznün deltası
Ağlasam,
Ağlasam gönlümce
Islık nemli duvarların çöküntüsünde
Yiğide gam yok
Bilesin yiğidim
Yalnızlıklarımda
Sadece kendime kahrederim...

Tut elimi
Ilık mevsimleri okşa parmaklarımda
Yan avuç içlerimde
Düşür dudaklarını
Dudaklarımın iklimine
Kavru-lal-ım
İki hece.

Haydi,
Daya göğsünü göğsüme
Sevda sinemeizden sızsın
Gözlerimiz en deli afetlerin
Yangınına bakınsın
Gözlerimizde
Uçuk gülüşlerin
Gizemli ağlayışları yaşarsın
Hazansa hazan
Biz yeşerelim.

Anne bir kaba doldur hayallerimi
Yak sonra,
Savur küllerini
Bir çocuğun yüreğinde kor kalsın
Biriktirdiğim devrimlerim.

Ah anne,
Elini öpesim gelse
Bulutlara değiyor başım
Başım ah başım
Bir anne dizine hasret
İn aşşağıya
Düşeceksin...