İçten Bir Dost

Hissedip üzüntümü, rüzgârı susturdu gece.
Işıkları söndürüp, benimle konuştu gece.
Kımıldayınca rüzgâr, ona göz ucuyla sert baktı,
Dökmüştüm baharda yaprağımı, iyi biliyordu gece.
* * * * * *
Hissedip üzüntümü rüzgârı susturdu gece.
Işıkları söndürüp, benimle konuştu gece...
Sönsün, sarmasın diye içimdeki ateş,
Yağmurunu dışarıda çılgınca sürdürdü gece...
* * * * * *
Hissedip üzüntümü rüzgârı susturdu gece.
Işıkları söndürüp, benimle konuştu gece
Tek tek yapıştırırken, yüzümden düşen bin parçayı,
 'Sil' dedi 'Onu aklından', 'Alt tarafı iki hece...'
* * * * * *
Hissedip üzüntümü rüzgârı susturdu gece.
Işıkları söndürüp, benimle konuştu gece
Anladı yanlışını da, ondan sustu zannımca...
Sırtımı sıvazlayan, içten bir dosttu gece.
.
Alp ARSLAN