İfrit

..

Karanlığı ikiye böldüm
Tam ortasından yüzsüz
Gece koktum yalnız
İrkildim

...


Kendimi unuttuğum yerdeydim
Ve kilitliyken bütün kapılarım
Üzerine tıka basa gövdemin
Ecel mi yoksa esen rüzgar mıydı
Daha keskin kapıyı vuran
Bilemedim
Bir sigara daha...




Yırtıp gözlerimi sonuna kadar
Rengini çektim irisin
Geceye inat sabaha doğru
Çizdim dünyayı yeniden sonra
Perdesinde bir sonenin
Garip bir rüya gördüm
Ahlaksız ifrit



Puslu bir şafak vakti böyle
Anlatırken eşkiyanın hikayesini
Elinde sopa bir deliye
Açıp gökyüzünün kapısını
Çıkıp gidişim ansızın
Ve sonra parçalanıp öylece bir bulut
Yağışım üstüne bir hikayenin
Gayri ihtiyari öyle



Bir martı ağlayışı sonra
Giden bir geminin ardından
Ben izlerken martıyı orada
Tutup bütün dalgalar birbirini
Üstüme geldiler boy boy
Küçüktüm işte
Deniz fenerine sığındım kıyıda
Ve de buldum deliyi
Yine orada
Ak sakallı değnek elinde
Konuştu hiç ses çıkarmadan
Dedim ki bütün bunlar yalan
Ne istiyorsun benden ulan!


Arkasını dönmeden gitti
Gittik
Onunla birlikte
Çiğnedik ne varsa cesedimden
Sustuk

...
Sabahın koynunda uyandım
Sonra..



Ağlamalar geçti önce kapımdan
Çocuk sesleri ve de.
Çığlık çığlığa nefesler
Gece kalması pus
Kapatıp elimle yüzümü
Sus dedim kendime sus
Önüme gidip bir adım
Aynaya düştüm ters kontrast
Ölmemeliyim





Açığa vurdu ve de
Kalbimin sesinin tiz hali
Seviştim cesediyle bir kabusun
Yaralı bir aslan gibi
Ve kırdım kalbimin direğini
Çürütüp hipotezini bir Freud'un
Asılsızım




Ve..

Geçip kendimin karşısına
Yüzsüz bir kleptoman çizdim
Suretine yüzümün
Yırtıp ortasından karnımı
Döktüm ne varsa ortaya
Boğuldum boğuldum boğuldum





Puslu bir sabahtı
Düştüm ey Hak!


...


Korktum
Uyandır beni anne..