İfşa

hınca hınç izdihamın ter kokusu sinmiş

fer'i sönmüş umuttan beslenip

kurak vurmuş memeden 

sarhoş ve miskin karanlık emen dünyamda

türkülerde söylenen divane aşk oldun bana

bundandır ölesiye seni sevmem

içimdeki çölde çağlayanlar boğmuş 

yamacına oturduğum kasabaları terk etmişken 

yüksek duvarlı varoşlar yükseltip 

uçurumlar kazmışken dört bir yanıma

bereketli güneş gibi sızdın ya gönlüme 

kehribar işlemeli ülkü tadında aşk oldun bana

bundandır ölesiye seni sevmem

gardiyan misali dikilip kendi yolumda

ağıt yakarken yaşanmamış 

yaşanmayacak günlere

çiçek sulamayı bırakmışken mezarımın başında

ürküp kaçmışken mutluluğa dair her şey içimden

uğurlamışken takatimi

provası yapılmadan değişen takvim yapraklarıyla

sislerin ardından görünen ışık gibi doğdun ya günüme

parşömene nakşedilmiş ferman gibi aşk oldun bana 

bundandır ölesiye seni sevmem

```

ey divitindeki hazanda kangren şiirler büyüten

ey her daim sesine soluğuna hasret kaldığım 

ey yağmur ve rüzgarın savaşında 

yenik düşmüş kuşlar misali mahzun bakışlım

direnci lavanta kokulu aşksın sen bana

bundandır ölesiye seni sevmem

Ay ve deniz şahittir ki

Gözlerim bir muhbir şimdi

Her yerde seni ifşa eden

```

....

Muhbir isimli şiirimin yeniden düzenlenmiş halidir...

...