İftiracının Hali

Gül verir sanki varınca hanında
Senledir konuşurken sen yanında
Siyanür dolaşır daim kanında
Dönmeye gör sırtı vurur anında

Bal akıtır konuşurken dilinden
İblis uşakları oynar zilinden
Susunca kâh acındırır halinden
Riyakârdır hayır çıkmaz ininden

Çıkarları uğruna geçer öne
Yalan söz söyler döne döne
Yüzü kızarmaz dönse de al göne
Götürür inananı yanlış yöne

Şeytan ile nefis ipini çeker
Çektikçe içine fesatlık eker
Tırpan bilmeyen laf diye biçer
Her sözü iğrenç hal ile bezer

Korkmaz Hakk-a hesap vermekten
Utanmaz kula iftira etmekten
Yayar toksini, çekinir içmekten
Lakin geri durmaz fitne ekmekten

Bitmez tükenmez hırsı tamahı
Yalan, dedi kodudur tek silahı
Hatırlamaz Peygamberi Allah'ı
Yakar narda aldığı mazlum ahı

İftira edenin çıkmaz sahibi
Azgın şeytandır onun tek talibi
Bulunmaz vicdansız kalbin tabibi
Yalancıdır dünyada ki habibi

Adem der ki; dinle ey kardeş bacı!
Doğruluğu et daim sen baş tacı
Kula iftira etmekten uzak dur!
Cehennem narında yanmak ne acı