İhtiyar Tekne

Öyküler yeni, ömürlere kur tümcelerini

Parkasını kim çalmış devrimin hep yoksul
Diye üzülme
Sözcük bulaşmış bir geceyi tamamla

Ortasında sabah olan bir yalnızlığı dene

Omzu yaralı ihtiyar tekne
Eli yüzü düzgün bir anıyla çıkıp gelir

Hikâyeni kime gizledin, seninle gelen hikâyeni

Ergendin, kınalarından çıkma derdi annen
Sen bir çocukta kurardın rüzgârını

Yarınları koyma torbana zamana güven

Binlerce bir bulut çömelir gökyüzünde
Çoğul bulutlardan biri
Ellerimi sözüne doğrulturum su yorulunca

Eski yolcusun alfabesiz düşünürsün

Üzümden güz gelir senden ikindi şefkati

Allar sürdün yıllarca sesinin renginde

Nasıl kaldırmalı bu kuşların uçuşlarını
Bir ayrılık gibi uçuyorlar her zaman

Ömür sürmeyi yeni öğrenmiş alınganlığındasın

Yüksek bayırlar en kanadığın gölgelerdi

(Akatalpa, Ekim 2011, Sayı 142)