İki Arkadaştan Öte

bizden bahsediyorsun
bizim olmayan bir aşka emanet edilmişken sözlerin
ben ve biz olmaktan da öte
iki kişiden oluşan tek perdelik aptal bir oyundu bu üstelik
ne bir dakika tahammül edebiliyorduk birbirimize
ne de bir tereddütümüz vardı
samimi değildik belki de
içimiz nefretten bir ağ ile örtünmüştü sanki
sevişirken bile biz değildik
yalnızca izler ve seslerden ibaretti görünürlüğümüz
'tahammülü olmayan bir adamın
kaybedecek bir şeyi yoktur'
demiştim sana
'tahammülü olmayan bir kadın
hala gururdan bahsediyorsa müsterih ol'
demiştin
müsterih de olduk münzevi de
bir tek biz olmayı beceremedik, iki sevgiliden öte
hüzünlerin esrarengiz ayrılığını taşıyoruz birbirimizde
ikimizin yüzünde de o mağrur gülümseme
iki arkadaştan öte...