İki Aşıktılar

İki aşıktılar
Belki dağlar kadar yüce
Belki buğday tanesinden küçüktüler
Tralles güneşinde incir ermeden
Ayrılığın soğuk suyunu içtiler
Bir arşın kadar yakın
Erzen-i Rum kadar uzaktılar
Ve giderken
Gözyaşlarını, ümit mektupları gibi
Maindros'a bıraktılar
Nasıl kavuşursa Maindros Ege'ye
Onlar da bir körfeze akacaktılar
Belki, biri Gediz biri Fırat'tılar
Birleşti umutları yeşersin diye her bahar
Gözyaşlarını, ümit mektupları gibi
Maindros'a bıraktılar