İki Bilinmeyeni Denklem Gibisin / Sevgili

gözüm aydınlıkta seni görmezken
sen kaşarlanışın yaşamın deminde
kelam başka kalemin aşka çaldı
kalmışsan bu ne lahana turşusu

ömür çekmez kaldın meşke
dondurdun elinle bahane
keşfini bulmuşken tekmeledin keşke
gelmediğin bu aşka şahane

bir solukta içtiğin sigara gibi
içimde yanandın yar
olurmusun tesseli ol
demem

terk etmeyi sevmedim
emin ol...
sevmedim ayrılıkları
hiç bir zaman
hele sen ben olunca
içim dağlar

*kör olasın demedim
kör olmadan gör beni...*

hep eziklik rolu oynama
görürler seni her zaman
kükrerim sel gibi akarım
farkındasın gerçeğin

yazılınca kötüleşen oyunda
sen kendine dem eyle turnayı
buda sana kalmaz sanma
anlarsın bir gün geçer zaman

mahsumlaşıp içini döküyorsun
bu iki yüzün iki bilinmeyeni denklem gibisin
halbu ki bunu çok iyi öğrenmiştim
sen bana unutturdun çözmeyi

aslında ben beyaz yüzünü değil
bilinmeyen kara yüzünü sevdim
asıl olan söz bu sevgilim
bilirim insanı cez eylemesini

hep at gözlüğüdür takmasını
kendisini görmez azlığını
arkasını görmez gözleri
ondandır olup bitenleri

sersemlğin erdemliğe karışır
bir kere düşmüş alınyazgısı

yok öyle mutluluk yazgısı
maden dizgi elinde
ne yaparsan yap çekersin
buda sana çektiğin son olsun

şirin olsan ferhat gibi yandığım
nerdesin
baharda tanıştığım
Ferhat gibi dağları delsem
Şirin şirin mi olur bildiğim

02/05/2011 - Karataş

**son bilinmeyeni denklemi oldun unutmam çünkü son olan başındaydı**