İki Candan Kadeh

şiirler yazdım, vuslatsız günleri ömrüme katarak
sonunda ikimizde yanıp kavrulacaktık hani
ben özgürce uçan martılara kanacaktım
sense kucak açacaktın umutlarımıza
sonsuzluğun girdabında kağıttan gemilere fora dedim
rayına oturmuş keşkelerime keşkeler ekledim
tokat gibi dizelerini beğenerek okudum
şimdi kırmızı şarap kadehlerimi tokuştururum
şerefimize içerek,dilekler diledim aşkımıza
iki camdan ibaretti görünen

ne kadar basit bir duruşu vardı o iki kadehin
biri sen dolu, diğeri sensizliğim
her şey farklı ve daha güzel olacaktı güya
gelişin gidişine eş oldu sustum dermansız halime ağlayarak
saçlarımdaki kızıl alevden renkler düştü iki damla şarabın esirine
gel deseydin gelmez miydi bu can,
canına canın vermez miydi , sen istediğinde

kaç gece sabahladım, acılarımı zehir diye içtim bilir misin
sigaramın dumanını senin yerine koyarak çektikçe çektim içime
anılarımıza sarıldım, ağıtlar yaktım yokluğuna
Ben şarabımızı yudumlarken,
gözlerim , şimdi ağlıyor vuslatsız halime
seninle yudumlarken acıları
dudaklarından bir tebessüm eser yüreğime

nasılda şehvetini kusuyor dalgalar grimsi renk tonlarıyla
aşkımıza tanıklık yapıyor ellerimizin kenetlenmesi
utandım gözlerine bakmaya
beni de alıp götürürse gözlerinde ki sevgi deryası
kaybolup gitmekten korkmuş sanki
bakamamış, bakışlarım bakışlarına
zemheri ayazında yazmıştık olmayan hikayemizi
dolunay sıcaklığında doldurmuştuk o iki cam kadehleri
unutmak istemiştik hayatımızda ki küf kokan anıları
naftalin kokulu, beyaz bir sayfa açarken senli düşlere
hoyratça uçuşan uçurtmamın kuyruğu takıldı dikenli tellere

üzerinde iki isim vardı balım sultan ve meçhuldü ismin
söyleyemedim kimdin, neydin,haykırmak istedikçe ismini
saklandı tüm umutlarım gizemine giz sığınağıma
ben sensizlik düşlerinde eridim

//yüzlerce kimliğin içine bir tek seni sığdırdım//