Iki Dağ

1


Biz iki dağ idik.
Başucumuzda mayıs bulutları,
ellerimizde yağmur vardı.
Ve hep aynı damlalarla beslenirdi ayrılıklarımız.

2


Biz iki dağ idik.
Alnımızda bir hazan,
Dudaklarımızda kurumuş güller vardı.
Ve hep aynı mevsimlerde yıkanırdı yangınlarımız.

3
Sonra...
Küllerimle karşılayıp göçebe rüzgârlarını,
Oturup bir cıgara daha sardım.
Ağladım...

4


Biliyorum yersizdi
Alt tarafı uzaktın.
Elimi uzatsam dokunacaktım belki.
Ama uzansam tuzaktın işte...


5
Şimdi teker teker yakıyorum bütün ayrılıklarımı...







28.06.2002/Antakya