İki Dudak Arası Yalnızlık
Günün ayazı aralarken yüzümü,
Elimde geçmişten kalma iki dudak arası yalnızlık örseliyor benliğimi.
Sen mutlu oldun mu diyenler karşımda şimdi,
Sanki mutluluklarımı benden çalıp hapsedeceklermiş gibi,
Korkak,
Ve bencilce bir başkaldırı yalnızlığıma dair,
Susup başımı yere eğiyorum,
Yağmur kuraklaştırıyor iklimlerimi git gide.
Lâl kesilmiş iki dudak arası yalnızlığın öznesi ben,
Avuçlarımda hayatını belirginleştirememiş flu çizgiler,
Yüzümü hangi yöne dönsem kuyu,
Dipsiz bir şehrin kalabalık,
Ve bir o kadar yalın kahkahası sen.
Sorularına cevap bulamayan siz,
Gök gürültüsü altında çıplaklığınıza doydunuz mu hiç?
Yeni yetme sevdaların koynuna düş kurutup,
Tufanlarla savaşabildiniz mi?
Susun şimdi!
Ney sesi kulağımda demlenirken,
Bir kez daha bakmak istiyorum yüzünüze,
Aldırmayın tek çizgi dudak üstünde ki gülmelerime.
Avuçlarınızla dudaklarınıza duvarlar örüp,
Beni dinleyin!
Sessizliğimin yansımasıdır ağıtlarınız,
Rutubet kokan istasyonlara benzer,
Gelmeyen bir yolcuyu selamlar,
Bilerek.
Köhne bir caddenin ortasına oturup,
Sessizliğimle geceye duvarlar örüp,
Tanrıdan dua dilenmek haktır,
Haktan gelen kabulümdür.
/Sessiz bir istasyonda boşa salladığım eldir umut/
🤐Yolculuk var yine bu gece Uzaklara çok uzaklara Geçen yalnızlığımdan kalan Tüm hatıralara.
kalemine sağlık güzel dizelerdi bende ufak bir dörtlüğümü iliştirdim umarım kelime kalabalığı oluşmamıştır haznede sevgiyle kalın.
iki dudak arasında çıkan kelime harika bu şiir için👍
çok etkilendim gerçtekten çok güzeldi.belli bir bölümü kopy edip cok guzeldi diyemedim ki diğerlerine haksızlık olurdu..her dize her satır çok anlamlı kendisini buluyor insan,bazen de kaybediyor..hem bu ikilemi oluşturabilene saygı duymak gerek..tbrk ederim. eywl.
Avuçlarınızla dudaklarınıza duvarlar örüp, Beni dinleyin! Sessizliğimin yansımasıdır ağıtlarınız, Rutubet kokan istasyonlara benzer, Gelmeyen bir yolcuyu selamlar, Bilerek.
Köhne bir caddenin ortasına oturup, Sessizliğimle geceye duvarlar örüp, Tanrıdan dua dilenmek haktır, Haktan gelen kabulümdür.
/Sessiz bir istasyonda boşa salladığım eldir umut/
Beni anlatan bir şiir daha yazmışsın kuzen..Tebrik ediyorum, mükemmel.
Yanlızlık iki duadak arası
yalnızlık, sessiz istasyonlarda boşa sallanan ellerdeki umut mu?
Yalnızlık kendi içimizde kurduğumuz kurgu mu? YALNIZLIĞI yaratan , insanın kendisidir. Yüreğimiz gülünce yalnızlığımız biter. Yalnızlık bitse bile şairde şiir bitmez. Çünki şiir biterse bitiverir şairlik.
Güzel paylaşımıyla kutluyorum şairi...