Iki Gözüm, Kulağım

Renklerinde her anın seyrine doyulmayan
Sen hayat tezgahımda dokuduğum kilimsin.
Yazım, kışım, baharım; sensiz mevsim olmayan
Ömrümden ilmek ilmek işlediğim dilimsin.

Gözlerinde yeşili, saçlarında baharı
Teninde ılgıt ılgıt estirirsin rüzgarı
Şu seven yüreğimin bilinmeyen esrarı
Senle doğmuşum sanki, ebedi ezelimsin.

Sende doyulmaz huzur, ulaşılmaz bir diyar
Yokluğunda durmadan gönlüm özlemi sayar
Varlığım sana bağlı sanki kurulmuş ayar
Anmadığım an değil,yüreğimsin, dilimsin.

Bütünleşmiş uzvumu tamamlarım seninle
Yaşamın zorluğuna katlanırım seninle
Sen olmazsan yokum varsan varım seninle
İki gözüm, kulağım,ayağımsın,elimsin.

Öyle bir sevgi ki bu, ruhum bedenden firar
Boşluğunda kaybolan ellerim seni arar
Özün zihnimde gezip, dolup taşarken efkar
Irmak ırmak boşalan gözyaşımsın, selimsin.

O efsun bakışında kaybolurum an be an
Delirir, çıldırırım sensiz olduğum zaman
Yokluğunda yanarım; başımda tüter duman
Varlığınla, gönlümün keşfettiği bilimsin.