İki Gülüşe K/alalım

güzelim sana söylüyorum
ne bu şehir kalsın nede bu şiir yazılsın
artık kar etmiyor Leyla Mecnun hasreti

sokak kaldırımları taşlı tozlu
şiirin mısraları isyana durduysa
uyanışın ihtiraz ateşi yanar adım adım yürüdük çıkmaz sokaklarda

bu şehir göçük altında yağan yağmurlar
bir güz havası esiyor yağmur çiseleri
yolcu otobusun camları buğulu bir dumanlı bakış arasında gözler
her geçen zamana otobus yolcuları inecekler
en yakın durakta..

güz yağmuru sessiz başlar
gök gürültüsü içimize düşer yokluğun en derin yerinde
iki gülüşe k/alalım artar bile ikimize yeter

konuştıkça umutlar içimizde yürek sesi
son durak kara toprak
inecek var!

hiç haykırdın mi
içimizden geçen yürek sesini
nerde söylesem nerden başlasan sen çıkıyorsun

düşünürsen nedeni önemli....
tam isabetin dört yol ortası dönemeçler
artık karar senin g/özüm

gel gör ki
düşün yolların yüreğine çimlensin
doğru karar ver ki
zorda olsa umuda haykır yürek sesinle

bu bir sevdadır
bitmeyen yolun sonsuzluğuna yürümek

zorun güzelliğin bir karesi
kim ne derse desin bir mutluluktur seni sevmek
özgürce...

09*07*12*Karataş