İki Hayat

İki Hayat

Kalktığımda aşikar sabahın körü
Yatıyordun yatağında,
Diken kadar masum.
Varolmak kuştüyü yastıkta; senin bilmecen
Sonra büyüdük :
Sen paytak paytak yürüyordun bahçede ördek misali
Ben ise uçan kaz; kışa hazır
Ben baba olduğumda, sen yeniyetme, yağız delikanlı oldun.
Acılar çektim çok fazla
İçim içler acısıydı.
Sen ise gönlünce eğlendin, gönül eğlendirdin.
Ben acıyı gömdüğümde
Aşkı tattın birilerinin mısralarında.
İkimiz de çocuk olduk!
İki uluağaç kendi diyarında
İkimiz de çocuk olduk!