İki Kalp Arasında

Savrulur sağa sola bir yelkenli yüreğim
Gölgeler büyür,çalkantılı geceler içinde
Gururum dönüp giderken meçhule
Kağıt yürekli insanlar girer içime sessizce
Günahsız düşler gibi üşüyoruz
kimseler aldırmıyor
Oyuk oyuk gözlerimize oyulmuş yasaklar
Içimizdeki boşlukları doldurmakta
yağan yağmurlar
Mecalsiz ruhlar gibi
sokak aralarında
Hasretìn sureti sızmakta aramıza
Divanelik ezilmiş iki kalp arasında
Islanmaktayız karanlık
bir sehrin sokaklarında...
Kaldırımlar uzayıp,
sokaklar daralırken
Hasret başını almış,
sırt çevirmiş giderken
İçim bu kadar soğuk ,
hava bu kadar soğukken
Aģ;rılarıma tesir etmiyor,
içime sızan yağmurlar
Artık mağlup olmuş bir nefher gibiyim
Tüm yanılgılarımı kaybettim
Şimdi çıkmazlarda kalakalıyorum
kara döngülere
Ve her başlangıcın sonunda
Bir kırlangıça
emanet bırakıyorum sevgimi
Içimdeki mezarlarda
infaz ediyorum kalbimi
Ruhumu zemheri ayazına mahkum ediyorum
Bir girdabın içindeki günahlar
arasında(n)
(d)üşüyorum...
Sessizliğine parazit yapan gürültü arasında kalakalıyorum
Buzdan kalpler gibi
Bir kıvılcımlık değil
Bin ateşlik yangınlarım
Bilmiyorum ki;
- hangi derece ölçer ateşlerimi
Hangi merhem geçirir izlerimi
Şimdi;
Zarurî tebessûmün
yama olurken yaralarıma
Lâl bırakan her lehçeyi
o gülüşlerin
Çomak soktu yarınlarıma...
Bir vaha gibi susarken simalarına
Kendini benimle sınayıp
Bir anıt gibi
Dikil karşılarına...