İki Kanat

Kim öğretti sana yetersiz kaldı kanatlarım ,

Bir çırpışa binbir kanat sığdırmayı ?

Cebrail kıskandı mı ?

600 kanattan 1 kanata süzülürken bırakmayı …

Cenneti korkuttu mu dostluğun ?

Tersine akmadı mı kevserler ?

Şaraptan nehirler utanmadı mı yokluğunda ey dost !

Kardeşten kardeşi ayırırken görmediler mi

Yürümeyi bilmeyene pabuçlar sıralanırken

Adaletinden sual edene cehennemi

Varlığından şüpheye düşene azabını

Vermez miydi muhabbetin gönlüme hazan

İsyandakini alıp cennetine koyan

Binbir melekle tek bir yalana boyanan

Derdin neydi bilmem !

Hakkı batıldan ayırana

Sen demedin mi kitabında Furkan !

Batıla muhtaç etmek miydi son sözün

Nedir böylesine boşa alkışlanan !

Yürü de yürüyelim sen ki sonsuz yaradan ..

Ol deyince olmadı mı yekün !

Sen gördün mü bizim gibi sana gönülden inanan..

Secdemiz az diye mi bunca meşakkat ?

Gönlümüze girip baktın mı hiç ?

Koskoca alemde kaldı mı bir Mücahit bir de Furkan ..

İsyan algılama sözlerimi

Senden bir nefes , ve bizler hep sana inanan

Riyamız yok ki bizim

Bunca hengame , yoksa biz mi aldanan

Kapından hiç vazgeçtik mi ?

Dualarımız yollar boyu sende kilitli

Çöz bağlarını gözlerimizin ,

Kanatları birken kuşanan

Bir Mücahit

Bir Furkan…