İki Kırlangıç Dilime Yuva Yapmıştı

Üç yıl kadar önce
Bir bahar akşamı
Atarken kahkaha
İki kırlangıç
Dilime yuva yapmıştı...

Gün boyu
Gece boyu
Hiç mi uyumazlar
Sürekli
Cıvıldaşırlardı...

/Memnundum
Mecnundum.../

Üstelik
Çocukları da olmuştu
Bütün mevsimlerimde
İnanamıyordum
Her yanımda
Bahar dalları açardı...

Bu yılsonu
Birdenbire soğuklar bastırdı
Sanki kışın baharıma garezi vardı
Açsam ağzımı
Soğuktan donuyorlardı
Ellerime aldım tek tek
Uçurdum
Mecburi göç başladı...


/Beklerim havalar ısınınca.../