İki Şiir Arası

fısıldadı takvimler kutsanmış acıyı
geçmişin yontusunda ölgün bakışlar
kharon kayığının tutsak yolcusu
aşıyordu ateşten ırmağı
çığlığı uçurumlarda...


ezber bozan zamanda yüzüne ayna tuttu hazan
sardı gözyaşını kalemin yarasına
can evinin çatısı rüzgar
kapısı yağmurdu
yaslandı sunturlu yalnızlığına...



birikti yüzünde güz yaprakları
gözleri yağmur kuşu
gözleri kırlangıcın göç zamanıydı
mahzun yanı sarsıldı sancıyla
sustu sanrılar uğultulu tapınağın sunağında...



ey ! izleği yitik ömrüne, yağmur giydiren yolcu
bak gün doğmadan neler doğacak
yüreğinde yorgun kuş umudun ardından koşacak
çığırtkan bir sevda uyanacak tilki uykusundan
çözülecek merhametin sesiyle kaskatı ruhlar
avuçların ilkbahar kokacak...



ahker-i suzan secde edecek sabrına
gözlerin Aralık
yüzün ayaz iken
dogmatik yalnızlığına bir rüya bağışlanacak
bağışlanacak iki şiir arası mutluluk sana!