İki Yalnız Aşık

Güle gölge düştü,
Akşamın yalnızlığında.

Şah damarından çektiler sanki,
Güle can veren,
Can suyunu.

İki yaprağı iki yanına düştü.

Akşam;
Gül kurusu renge büründü hüznünden.
Gül, büktü boynunu.

Bülbül gelmedi bugün.

Buğusunu siliyorum el yordamı,
Gönül gözümün.
Bir gözümü bahçe kapısına bırakıp,
Bir gözümle gülü süzüyorum.


İki elim iki yanıma düşüyor,
Akşamın yalnızlığında.
Ben de seni özlüyorum.

Gül üşüyor,
Ben üşüyorum.

Sevgili,
Sen de gelmedin bugün.

Hadi çık gel, bahçe kapısını aralayıp.
Gecenin karanlığında,
Kaybolmadan ümidim.

Gül yalnız, ben yalnız.
Böyle apansız,
Bekletme be sevdiğim.

Gir içeri,
Yüzünde gülücükler.
Bu sefer avuçlarında bir bülbül olsun

Konup gül dalındaki bir dikene,
Yaslasın bağrını bülbül.
Akan bir damla kanın,
Rengine bürünsün gül.


Ve,
Bülbül başlarken serenada,
Akşamın mutluluğunda.

Sen de ver elini bana.

İki gönül bir olsun.