İki Yaramaz Çocuk

Rastgele karşılasan iki yaramaz çocuktuk ikimizde 

Daglamıştık tüm acıları

Şaşırmadan yürümüştük bu yolda 

Sağa sola çarpmadan

Baş kaldırmıştım oysa tüm şiirlere 

Şarkıların yeri yoktu ki gönül bahçemde 

Bozuk para gibi harcadım serseri duyguları

Vurgun yedim gönül sokağımda 

O mavi balonlarda bulurdu mutluluğu

Ben özgürce kanat çırpardım 

Kâh deli dolu 

İkimizde bambaşka hayatlardan geçtik

Yollar girdi aramıza

Yıllar...

Ayrı yollara yöneldi ümitler 

Ümitsizliğe bıraktı yerini şiirler

Özledim mi ? 

Evet ..

Bir hırçın dalga gibiyim

Ellerimle boğdum tüm hevesleri

Susarak kanattim dilimi 

Bir derin deprem hasretin göğsümde sızlarken 

Gün batımı yerini karanlığa bıraktı

O son trende kalktı

El salladım bakarken ardından 

Sen yol alırken özgürlüğe doğru

Prangalar yedi yüreğim 

Çığlık çığlığa şimdi tüm özlemler

Bahçelerim sensiz 

Sessiz..

Çiçekler solgun 

Kanayan yerim 

Ağrıyan sızım

Bulutlar geçiyor göz bebeklerimden 

Puslu ,sisli

Sevmek mi ??

Artık çok uzak baharlarda ..