İki Yıl / On Günün Devamı

İki yıl

Yetmezmiş bazen on günde tanıdığını unutmaya
Sessizliğine, yokluğuna alışmaya
Başka kimseye aşık olmaya
Kaldığında kendinle baş başa,
Yetermiş hatırlamak için rüyaları
Hatırlamak için yanında olduğu zamanı
On kere değil bin kere de sevsen
Anlamanmış onun gibisini bulamayacağını kaybedince
Yetermiş hatırlamaya mutluluğu
Çok değil, iki sene önce bulduğun şu
Bir daha bulamayacak olduğun yeniden
Yetti çünkü, becerdin onu kaybetmeyi

Ve ben
Oturdum bodrumun soğuğunda
Akıttım yine bu son dediğim halde gözyaşımı
Bakakaldım özlemle
Nasıl alıştıysam o sese, o dokunuşa
Sadece on günde..