İki Yüzlü Bir Bulut

beyaz yüzlü insanlardı onlar
önce tanrıdan izin aldılar
ve masum bir bulut yarattılar gökyüzünde
aşağıdan bakınca pamuk beyazıydı küçük bulut
yukarıdan bakınca grinin ötesinde

büyümeye başladı gri bulut
beyaz yüzlü insanlar alamadı kendini
beyaz sandıkları o bulut vardı gözlerinde

bulut gökyüzünü kapatarak büyüyordu
insanlar yeryüzünde mutluydu
mutluluktan gülüşüyordu

gri bulut oyunlar oynadı beyaz insanların üzerinde
yalanlar söyledi umutlarını çaldı sessizce

ufkunu insanların ufkuyla birleştirdi
denizlerin bittiği yerde

beyaz yüzlü insanlar
pamuk beyazı bir bulut seyrediyordu gökyüzünde

ve gri bulut
gerçek rengini salmaya başladı
kendi ufkundan o mavi olan denizlere

deniz her dalgada biraz daha boyandı griye

dalgalar çaresizce gri köpüklerini bıraktı
kayaların üstüne üstüne

önce kayalar boyandı griye
sahildeki kumlar boyandı
ve üç tarafı deniz olan toprak boyandı

artık gökyüzü griydi
deniz gri
toprak gri

beyaz yüzlü insanlar
hala pamuk beyazı bir bulut seyrediyordu gökyüzünde

gri bulut çoktan takmıştı
kabuk değiştirmek için
siyah olan ne varsa peşine