İkilemlerin Diyarı

Aşılamayan engellerdeyiz seninle
Olmazlardayız genelde
Adımlarımın her şeklini kazıdım aklıma
Sürekli aşındırdığım kaldırımlara
İsmini etiketlediğim fotoğraflarını bıraktım
Her karede derin bir nefesle

Sohbetine hasret kalmak
Gülüşünü yakalayamamak
Seninle olamamak
Zorunluluğun eseri bende
Aşk mı? gurur mu? sorusuna
Herkesin vardır bir cevabı
Çok zor değil
İki ihtimal işte...

Aşkın efsunu kaplarsa gözünü
Takmazsın engellerini
Erkeklik ve ya kadınlık gururunu
Duygular en büyük dayanağındır artık
İnsan farkında olmaz çoğu kez
Bulaştığı imkansızlığın sertliğinden
Farkındalık vurduğunda suratına
Feleğin sillesi çarptığında yüzüne
Ne ah fayda ne de vah...

Gurur komşudur sana artık
Yarinden yaralar hediye sana
Sarabilme ihtimalin vardır fakat
Sor kendine
Bakalım;
''Cesaretim var mı buna'' diye
Yaranın kabuk bağlama süreci
Sancılıdır hep
Deprem sonrası afet bölgesi olmuşsundur
Ama sen hala
İkilemlerin diyarındasındır...
Vazgeçmek kolaydır kimi zaman
Aynı kolaylık işlermiydi bu konuda
Ve ya belli reçetesi var mıydı
Aşk yarasının...

Haydi gel benimle ol desende
Hep vardır layık olmayanın bir engeli
Ne gariptir ki
Çoğu zaman 'neden?' sorusuna
Bilmem diyerek
Arttırır acıyı çekenin sancısını
O hep bulur yaraya basacak tuzu...

Bana engellerin girer rüyalarıma
Sen hep keşkelerime boğdun beni
Masallardaki toz pembeliğin yalan olduğunu
Anladım yalanın senden bana kaldığını
Geleceksende gelme istemem
Sana uzatacak bir el bırakmadın ki bende
Sana gösterecek saf bir gülüşten eser yok artık
Gelmeni isteyemem artık
Gelme!