İkimiz İçin

söyleminin efsunlu hışırtısıyla karşıla beni

vur özleyişlerinin o geçirgen serinliğine

zeytinlikleri bir ucundan öbürüne sarmalayan gülüşlerinle

karşıla: güneş doğarken bahar sabahlarının herhangi birinde

ikimiz için, kalp atışlarımızın saygınlığı için karşıla

bir de bırakılıp gidilemez incirler için

ikimiz de biliriz kırılgan güneşi

sebepsizdir sevmek, çoktan biliriz

ama gene de özenlisin sen

tanrısal parçacıklarla dolup-taşmakta

benden de al o kadar, özenliyimdir

çifte kavrulmuş fantazyalarda

yorgunluğu bin güherçileden arta kalan ey

solgunluğu gül kokusu makamında sevgili

sen aşk için körletirken nefsini

sen ölümle hayatı seviştirirken

sen ihrâma bürünürken, ben

safa ile merve arasında kendimden geçeyim

seninle seçikleşen duygudaşlık uğruna

her dâim ve her yönden avaz avaza

fırtınalar patlasın alnımızda, şiirselliğimiz zonklasın sevinçten

natüralist atlarla, sıradağlarla uzlaştıralım tâlihimizi

toz-toprak içinde fakat omuz omuza koşturalım sonsuza kadar

mâneviyatı zedelenmiş her güzelliğe dirim katmak için yeniden

gövdemizde mahşer gününü düşünerek uçuşsun turnalar

(*): Bir Nokta, Ağustos 2012, Sayı 127