İkimizden Dönüyorum

/menzilde beterdir aşk/


ikimizden dönüyorum
elimde akşam bilezikleri hüznün
kolyesini takmış yalnız gölge
sürmeler (ç)ekmiş yalancı bahara
görüyorum nazenin kırlangıçları
/kızıl göğüslerine damlıyor şua/
güneşi uğurluyorlar

acının çatrağında kanatlar
bir çınarın soy ağacında belki
ikimizden bahsediyor kader

daha dolmadı oysa günün çukuru
kızıl eteğini toplamadı şems
mora çalarken hırsız gönüllü ufuk
kırbaçlıyor kararan şakağını aşkın
arka sokağımda insan suretleri
sükutunu selamlıyorlar şimal yıldızın
/akşam yağıyor birden şehre/
bulut bulut cumbalardan

anadan doğma deniz
geceliğini giyiyor utangaç
dalgalara düğüm atıyor gemiciler
yakamoz satılıyor deniz pazarında
mercan tezgâhlara inciler dizilerek
denizin tuzuyla temizleniyor kayıp zaman

ikimizden dönüyorum
nefesimde kurumuş dudak uçların
gözlerine kapanan amâ beden
başımda nahif bir esrime
bir yanım çile, kasvet, elem
külde gül goncası...

şimdi arzuhal busesi yaralı rüzgâr
elvan duygulara sebil serpintisi

gönlüme met cezir işte firak
tekmeliyor hangi kıyıma yeltense yüzün
lodos türkülere ferman verircesine
bedevi (t)ellerime vuruyor efsun
sazlarım ağlıyor ölürcesine
nakışında (u)yanıyorum ufkun
dilime hicran güftesi peşrev...