İkimizin Sevdası Şiirin İncisi

İçimdeki yaralara tek ç/özümsün
gözümsün
ayrılık olsa da ölüm gibi ayrılık hasreti sarsa
g/özümde gül dikensin

kalpten bakan gözler yalan söylemeze
bahtına gönül sarmaş dolaş gezerse
sar yüreğime gel gör ki
sen yorulmazsın bilirim
ikimizin sevdası şiirin incisi

gönül e çalan
gönül kuşu sevdasız uçmaz imiş.
sevenlerin sessizliği büyük sevdaya çalar gözüm
gel geleceksen bu gönül seni k/özler

murat
hasrete boğulur maviliğin en derininde
gönül sensiz bu dağları neyler
bir bak gör fermansız dertsiz aşk ne gezer
bu gönül yuvasız kuşlar gibi bu diyarları gezer eyler

yürekli ol gözüm sevgiye duran gözlerin
yoksa duman olur
fermanın yazılır hiçliğine
gör ki
sen hiç yaşamadın sevdanın doruğunda gözyaşı gibi
anam ağlar yağmur misali
gel gör artık bu viraneler ne söyler
gönül e çalan yürek sızıları çalan neyler

bu dünyada kimseye dikili kalmaz bil
kabrine yazılan ikimizin sevdası şiirin incisi
gözlerden yayılan rüzgar misali geçti ömrümün bilmecesi

şiirin incisi ikimizin yad eylese de
şimdi ben sensizliğin her köşesinde
bu virane de seni k/özlemekteyim

hasretine lal olan gönül seni her daim çok özler
bir bak gözler ne s/öyler

04*03*14*