İkindi Çayı

Soframızda en çok kısır ve kek olurdu
İkindi vakti çöker çökmez.
Toplanırdık bizim balkonda.
Sığmazdı coşkulu yüreğimiz bedenimize,
Çiçekleri kıymetliydi annemin,
Dokunamazdık bile.
En çok orda olmayan karşı komşular çekiştirilirdi !
Hepsimi kötüydü karşı komşuların,
Ablam mis gibi kokan çayı getirirdi,
Bir curcuna kopardı o ikindi çaylarında,
Ne çeyizler dokunmuştu o sofra etrafında,
Yan komşu kızının sevdiği asker !
Gün sayıyor masa örtüsü dokurken.
"Ne yemekler yiyeceğiz,
Bu örtünün altındaki masada"
Hayaller göz kırpardı o masum günlerde,
Akıllı telefonlarımız yoktu,
Mektuplarımız vardı sevdiğimizden,
Ucu yanık mektuplarımız.
Sevdalar acıtmazdı canımızı,
Özlemlerimizi sarardık sabrımıza,
Gizliydi, utanırdık
Yüzümüz ele verse de bizi...