Iknası Silik Bir Resim

oysa ceketim kadar anlaşılmalıydım
ki sökükleri bağladı beni
rıhtımın kokusu sinmiş
gömleğini poyrazına kaptıranın
şıklığı banaydı elbette

denizin güneşlisini nasıl bilirsiniz
bütün cevaplar cennete götürür
örtülediklerini bilen pek azken
uydulara yakınlaşmalarım bu yüzden

bir gün çevresinde dönerken
kim kime neyi kimleri unutturuyor diye
sarmaşığın boynuma dolanması tuttu
beni mutlu edene sormalı
bir yüzün profiline dikilmiş bakışımdan
ne sokaklar çıktı

kesitlerinde gizli hastalıklar
beni bu sokaklara yatırıp yatırıp
bir güneş ki
sabah olmuş
gecelerini üzerinden atamamış ne günlükler çıktı
şöyle başını yukarı doğru sağa sola
hayır hayır ha evet
şimdi tamam diyen bir fotoğrafçı çıktı

kendimi kendime tanıtamazken aylarca
ayna kınında da durur yıllarca
işlenmiş taşların ortasında da bulunur
elin tutulduğu nokta kınından içeri
aynamın fotoğrafçısını da görmeyi diledim ki
bakışları kuyusuna inmiş
flaşsız iknası silik bir resim çıktı
ceketimin anlaşılmazlığı belki bu yüzden