İlan-i Aşk

Perşembe saat on beş
Üşüyorum yapayalnız odamda
Bir soba iki gözü yanan,
Bir masa kitaplarım ve kitapların
Sayfalar dolusu o muhteşem koku
Bunu bilmiyorum
Bilmek ya da anlamak istemiyorum
Sen benim için dünyanın en güzel,
Yo hayır! Sen, dünyanın bugüne kadar gördüğü, en güzel güzelsin
Benim sevgilim.
Realite umurumda bile değil!
Mutluyum sen, hayatımdasın diye
Yanımdasın biliyorum.çünkü, görüyorum seni.
Konuşuyorum seninle,
Kızıyorsun bana,sonra
Utanıyorum.

Sabahın en soğuk ayazında varsın bazen,
Gecenin en acımasız karanlığında
Sana geliyorum o vakitlerde
Karşımdasın yanımdasın ama yoksun işte!
Umudum vardı eskiden
Ya da hep bu umutla mı yaşadım hayatımı
Umudumu bırakıyorum elden sevgilim

Sana uzak bir kentten sesleniyorum
O kadar uzak ki, çok soğuk.
Sesim duyulmuyor biliyorum ama, dayanamıyorum işte!
Sensizliğe, sensiz olmaya
Umudum bitiyor diyorum ya, saçma!
Hep içimde bir şeyler bekleyecek seni
Sen olmazsan, yani hiç olmazsan dahi
Yine de bekleyecek
Yüz yıl geçse de bekleyecek
Ta ki gelecek olan ,gerçek sen gelinceye kadar

Kalbimdeki sen taht kurmuş
Aklımı da esir etmeye çalışıyor
Kalbimin sultanısın,aklımı da yitirmeden
Gel
Boş tahtına geç Sultanım , yücelt kendini.
Çünkü seni hiç olmadığı kadar çok seviyorum.