İlanihaye 1

Ben sende dinlendim sevgili,

saat gece yarısını çoktan geçmiş cümlesindeki "geçmiş" gibi.

Boynunu eğmesi gibi güneşe meyilli bir çiçeğin,

nereye çevirirsem çevireyim yüzümü,

içimdeki pencereden her defasında sana bakar,

el sallar gibi...

Ben sende dinlendim sevgili,

yorgun bakışlarında kanadı kırık bir serçenin,

nereye gitsem biraz dağınık döner gibi.

Düğümler gibi ayak bastığın bütün ıssız yolları,

kendi gölgesine sığınır gibi gidecek başka hiçbir yeri olmayanların,

ansızın çalan bir şarkıya eşlik eder gibi...

Ben sende dinlendim sevgili,

gün batımı gibi tıpkı denize bakan balkonların,

sanki ne konuşulsa yine de tamamlanamamış gibi.

Sınırında gibi çok sevmelerin,

bunca kalabalığın koşuşturmanın içinde yapayalnız kalmış gibi.

Boğuşmak gibi manzarası sen olmayan deniz kıyılarıyla,

herkese meydan okuyup bir sana yenilmek gibi...

Ben sende dinlendim sevgili,

baharında tutar gibi bir karanfili,

bir çiçeğe koşarken bütün bahçeyi feda eder gibi.

Ezberler gibi senden başkasına bakmamak için tüm kaldırım taşlarını,

en çok senin yanında konuşmak istediğimden,

yine en çok senin yanında susar gibi..!

Ben sende dinlendim sevgili,

bir oradan bir oraya koşuşturan çocuğun

kan ter içinde kana kana su içmesi gibi.

Sarılır gibi bir kitabın sayfalarına sonra,

fazla kelamı harflere zulmetmekten sayar gibi

Gözlerine bakar gibi her yıkılmışlığın ardından,

sadece fotoğraflarda gülerken herkes herkese,

en çok da,

gözlerinde kaybolmak ister gibi..!

Ben sende dinlendim sevgili,

sanki yarı yolda bırakılmışım da hep,

bir daha hissedememekten korkar gibi.

Koyar gibi elimi tam da kalbimin üstüne,

yer edinebilmek için yüreğinin bam telinde,

biraz da yanılmışlığıma yanmış gibi..!

Ben sende dinlendim sevgili,

her defasında,

sular gibi herkesin üzerine basıp geçtiği çiçekleri.

Yutkunur gibi adını her hecelediğimde,

metrobüsün en son durağa yaklaşması gibi.

İnatlaşır gibi içimin karanlığında kırıp döktüklerimle,

bırakır gibi eksik kalan bir şeyleri,

kendimden hep kaçar gibi..!