İlayda

Boğuluyorum
Bir kaçış arzusuyla
Sokakta buldum kendimi
Yürüyorum
Her yer ıslak, yağmur henüz dinmiş
Oysa ıslanmalıydım iliklerime kadar
Sorularının geçit töreninde
Beynimde cevaplar susuyordu
Bir volkan ateşinde kavrulurcasına
Ben susuyordum
Sen haykırıyordun İlayda!

Ahh İlayda, İlayda
Sus da diyemiyorum sana
Küçüldükçe eziliyorum bakışlarında
Ne olur kapat gözlerini

Hani bir şarkı var
Daha dün mırıldanıyordun
"Şeref ekmek bulamazken, şerefsiz bulur"
Ben ise boğazına bir lokma girsin diye
Böylesine kahrolurken
Söyle nasıl, nasıl
Tebessüm ederim ceylan gözlerine
Söyle nasıl tutarım ellerini
Sızlayan parmaklarımla
Ben susuyordum
Sen haykırıyordun İlayda!

Ahh İlayda, İlayda
Sayısını bilmiyorum ki
Çaresizliğin adımları ayaklarımı kanatırken
Kaldırımlara canımın serildiğini
Her adımda ya sabır diyorum
Dinecek bu sancılar
Elbet derdi veren dermanıda verecek
Ne olur yüreğime inme

Lakin biliyorum bu haykırışların
Bir kurşun gibi delse de şakaklarımı
Avuç avuç yolsa da saçımın aklarını
Biliyorum İlayda, biliyorum
Ne beni suçluyorsun ne de kendini
Bir suçlu da yok aslında suçlu aradığın kadar
Sustur artık isyanlarını
Narin yüreğine günahtır yazıktır
Ben susuyordum
Sen haykırıyordun İlayda

Ahh İlayda, İlayda
İçerimde tükenişlere
Umutsuzluğa eğmedim başımı
Merak etme henüz gücümde
Alacak nefesimde,
Şimdi güzel yaşamın için
Düğünün kutlu olsun diyecek kadar
Sesimde var
Şimdi gülerek bakabilirim ceylan gözlerine
Ne olur ağlama İlayda, ağlama
Şimdi ağlama....

17,10,2009