İlişiksiz

-orta dünyanın kadim aşklarınca...-

bir yere bir zamana ait olamamanın kati güz dönümleri
uzamış güneşlerimiz nice Istanbullar büyütüyor sancılı
nice şiirleri öğütüyor buğday sarısından
ilkel sevinçler ruhumuz kutsalı
gözlerimiz saçaklarına vuran yağmur bereketi
toprağa vuran karınca teri
biz bilmezdik
gözyaşlarının damıtılıp kadehlerce içilebildiğini
bu güzel derdin acılarıyla üçüncü tekil şahıslara
çekimlenmeden önce

bozkırlara çıkıyor yüreğimiz
çağ kalıntıları üzerine kelebekler konuyor
saçlarımıza karışan mitolojik şiirler
Prometheus ateşi
Tanrı yarısı Akhilleus
özgürlük; kızıl rengin vurduğu
şakaklarımız boyu yaşanıyor
yediveren uçurumlarında yad ettiğimiz
kayıp kimliklerin
yitip gittiği ölümcül dehlizlerde
biz aşka tutunuyor
antik dillerce
tükenik medeniyetlerce seviyoruz

kehanetlere sığınıyoruz...

Atlas'ın sırtından düşlerimizi alıp taşıyoruz
ait olduklarımız partiküllerle içimizde
biz say ki ilişiksiz yaşıyoruz
say ki mutluyuz...