İlk Aşk

Daha doğumumun 16. yılındaydım.
Onu tanıdım... O İLK AŞK'tı...
Çocuktuk...
Seni seviyorum kelimesini en saf haliyle yaşıyorduk.
Daha dudaklarımızdan çıkmadan bu iki kelime gözlerimizden anlaşılıyordu...
En önemliside BİZ'dik...
Kıskançtı,gereksiz tartışmalar yaşar ama hiç küsmezdik.
Birbirmize sarılır,konuşmadan saatler geçirirdik...
O ağlardı,ben ağlardım...O gülerdi,bende gülerdim...
Bizim yağmurlarımız vardı,saatlerce beraber ıslanırdık..
Hani çocuktuk ya sırılsıklam aşığız işte birbirimize derdik.
Sımsıkı ellerinden tutardım,saçlarının kokusuyla sarhoş olurdum...
Tertemizdi sevgimiz,yalan nedir bilmezdik.
Birbirimizin gözlerine uzun uzun bakamazdık utanırdık...
Bir gün bile birbirimizi görmeden geçiremezdik...
Tüm bu yaşananlara rağmen gitti...
Nasıl tahmin edebilirdim ki gideceğini ki zaten.
-Kendine iyi bak dedi...
Benimse,nefesim kesiliyordu gidiyordu ya işte...
Neden,nasıl diye soramadım bile.
-Sende dedim SENDE KALBİME İYİ BAK...
Döndü arkasını ve çekti gitti işte...
Kala kaldım her zaman ki buluştuğumuz yerde,
Nerede başladıysak orada bitti...
Onu sordular bitti,gitti bile diyemedim...