İlk Aşkım

ilk aşkım...

Sen sevmeye yorulma beni. Git,
Ben severim yine bizi.
Sen sormaya çalışma beni. Hayır,
Unutma sen bitirdin bizi.

İlk aşkım!
Unutma seni ne kadar sevdiğimi.
Hatırla her gülüşünde gözyaşlarımı.
Unutma seni seven şu gariban canımı.
Sorma, sevme, acıtma artık, kanatma şu yaramı.

İlk Aşkım!
Ben senden hala vazgeçemedim.
Ben senden hala bitemedim.
Her gece rüyama giriyor hayalin
Tam ona tutunacakken, bırakıtırıyor gözlerin ( seni )
Çok sevdim ilk aşkım.
Bak belki kısa zaman oldu, daha da ne zamanlar olacak ama,
Ben hala 'sen' diyebiliyorum...
Ama gözyaşlarım umudumu kaybetmemi sağlıyor...
Buna izin verme, dön ilk aşkım dön...!

Nedir olan? Kıymet mi bilemedik?
Canım, yoksa sevmeyi mi beceremedik?
Ya da sözler mi verildi yerine getirilmedik?
Ben senin aşkında tutuldum ilk aşkım, olmadı, değildi o aşk vazgeçmelik...

Sevgi aramadım seni buluncaya kadar,
Kimseye ağlamadım sana ağladığım kadar ve
Kimseyi sevmedim seni sevdiğim kadar...
Ben hiç böylesine bitmedim aşkından düştüğüm kadar
Bir karanlığa itmedi hiçkimse, belki de hiçbiri sevmedi senin kadar...

İlk aşkııımm...
Özlüyorum seni, tenini, gözlerini, elimi tutmanı...
Herşeyini..
Sadece kan kırmızı bir gözyaşım kaldı geri..
Aslında sen onu gözyaşı görüyorsun ama, o senin açtığın yaraların derman bilmez, vursan ölmez, tükenmeyen yara izi!..

Bazen öylesine uzun satırlarla anlatıyorum ki seni,
Ben bile inanamıyorum yazdıklarıma...
Bazen öyle boş şeylere kaptırıyorum ki kendimi,
Kendime geldikten sonra anlıyorum seni ne kadar sevdiğimi...
Keşke telefonum çalsa da arasan ilk aşkım, gözyaşım, göz ağrım, kalp yaram!...
Keşke, keşke bitmeseydi de bitmeseydi şu bendeki istek, yaşam...

Cem Taşçinten | 22:23 / 10.03.2010