İlk Buluşma

Adı saklı bir günün ertesineydi ilk buluşma
Ne yollar vardı bu vuslatın mahcupluğunda
ne eskimiş sokaklar


Karnında berrak bir şırıltı
Etrafı gözlüyordu ırmak ve sırrı
Her zaman ki yerinde dinleniyordu bulut
Göğe bakan toprağın yüzü aynıydı kırış kırış
Tek tanık vardı: Elma ağacı ...


Sıyırıp asırların tozlu eteğini iki yiğit kelime
Biri mavi,öteki pembe
Kelebek olup kondular iki dudak arasına
Anlama çoğaldı ten,çoğaldı nefes
Böğürtlene dönüştü zaman


Kadından adamı doğurdu aşk
Adamdan kadını
Son tanık yeşil yapraktı