İlk Harfin Hatırı Sende Kalsın
Döner durursun zaman bu zaman
Adına ayrılık derler
yazarım adam boyu
Beyhude gülüşlerin
Hazan mevsimde gebe düşlere
Kirpiğinden
Göze düşen ilk harfin hatırı kalsın
Bak son demi yaşanıyor
Sen kadar ılık günlerin
Kendime yeni paydalar çıkarıyorum
Sanmam haberin yok hiç birinden
Oyalı gecenin süzdükçe anısını
Bir daha hiçbir hatıranın beni katledemeyeceği
O incecik
O biricik
Sürgünün ilk treninde
-Yine seni bekler gibi-
Ahizenin buruk tebessümünde
Yolumu şaşırıyorum
Mutedil bir isyandır aslında hayat
Vezin
Yazım
Ölçüsü kaçmış kafiyenin
Yazıyorum
Kurak edebiyatını
Kulağımda salah
-Dinle-
Okumalısın
Zülüf dökülmüş yüzünün
Bambaşka doğasında
Ferhat'ın masum hikayesine nispet
Soluyorum yeniden
Bana acının sunduğu kifayetsiz bakışın kızı
Bilmelisin
Kalbine düştükçe sızı
Sen
İçimde filizlenen dünyaydın
Açıyorum inadına
Alaca karanlık ölümün damarlarında
Ayrılığın acısı gibi bir gerçeği, bir anlık farkına varmak kolay bir şey değildir sanırım. Cesaret, güç unsuru ve sağduyu ister. Aksi halde hayat isyanlar ve şaşkınlıklar yaratır. Şair işte böyle insandır. Gerçeği anladığı halde hem şaşkınlığını hem de isyanını üzerinden atamayan adamdır...Yürekten tebrikler, Cemal bey, kutlarım. Bu harika şiiriniz beni genellikle bu yönde çok tesirledi. Saygılarımla İoannis Bozikis
Şairin kendi duygularıyla yoğuruşu,kendine has söz dizimleriyle aşkı başka boyutta ele alışı,umudu yoklayışı kimi zaman...Seyyah ruh yine taptaze şair şehirler,ilçeler,kültürler arası olmasa da duygular arası gezginlik hakimdi şiirde ama birşey var bu şiir kendini çabuk ele verir cinsten değildi şuna eminim daha adım atılmadık,içe sinmeye çekimser satırlar,paftalar var sayfada..Yine,yeni tebrikler usta kaleme,çok katlı şiir adına..
Bilindik senaryo sahnede,yitip giden bir aşk ve sonrasında dillenen ayrılık,ayrılığa vekil tümceler,öfkeyle yoğrulmuş,aşkın karmasına soyunmuş ki aşk bir oluşumdur aslen içinde birden fazla duyguyu barındıran köklü bir o kadar avare bir oluşum..Bu hovardalıkla bunca yıl nasıl ilk günki tazeliğini koruyor orası muamma ama şu bir gerçekki peşine takılan her türlü hissiyatı tatmaya gönüllü oluyor bilerek yahut bilmeyerek..Önce gülen yüzü,masumane dozu zerk ediliyor bünyeye tam sığınmış iken mutluluğun kovuğuna bir anda bastırıyor ayrılığın haşin sepkeni,çarpıyor sillesini çehreye,realite can buluyor soyut aşkın öteki yüzünü aksettirişiyle.. Şiir daha başlangıçta bir fikri yerleştirdi zihnime sanki finale yakın aşkta ikinci baharını yaşadığının müjdesini verecekti şair,o soyutlamayı bir defa daha göze alabilecek kadar istikrarlı sevi olduğunu gösterecekti,inadına aşk diyecekti ama beklenilen olmadı şair umut vermenin aksine biten aşkın yasını tutma yoluna gitti..İkinci bahar etiketi altında yeniden can bulamasa da bir bitişin özgün yanı olarak yüceltilmek bilinmiş aşk işte başta söylediğim bilindik senaryoyu farklı kılan yanı bu.. ...
Sevda,ayrılık,acı... "Kirpiğinden düşen ilk harf...", sona/ölüme dek sarmış şiiri. "İçinizde filizlenen dünya"nın çiçek açmasını,meyva vermesini dilerim.
Yürekten kutluyorum.
Sen İçimde filizlenen dünyaydın Açıyorum inadına Alaca karanlık ölümün damarlarında
Çok güzel dizelerde yazan yüreğe sağlık👍👍👍👍👍