İlk Kez

Soğuk gecelerde,
Apansız çalan telefondaki sesinle ısınırdım.
Ve geçmişi geçmiş yapan,
Sadece duvardaki takvimdi.
Yoksa ne sen, ne ben,
Bir şahit,
Yüzümüzdeki çizgiler.

Umut dokunulan izlerdi kimi zaman.
Akla gelen bir, iki satır,
Ya da bir tebessümdü çoğu zaman.
Hele o alnını öptüğüm o gece,
Bir tek ak gelinliğin eksikti üzerinde.
Ve ben 24 yılı versem,
Bir daha yaşar mıyım bir o gece?

Şimdi rüyalardasın,
Çoğu zaman hüznümle karşılıyorum seni,
Merhabalarımızın katili olduğumuzdan beri,
Hiç olmadığın kadar yakınımdasın.
Doyasıya mavine dalıyor, doyasıya dizlerine yatıyor,
Ve ne yazık ki doyasıya ağlayarak uyanıyorum.

Şimdi yaşıyorum.
Nefes alıyor, yemek yiyor,
Geride kalan hayatı koşar adım,
Başım önde kucaklıyorum.

Biliyor musun? gittin gideli,
Ben, hani o ben,
Büyük laflar etmiyor,
İlk kez yenilgiyi kabulleniyor,
Ve ilk kez adımı yalnız yazıyorum.
İlk kez Hababam'daki o Türkçe öğretmenine ağlıyor,
İlk kez aynadaki samut olan bana, soyut bakıyor,
Ve ben seni,
İlk kez hiç sevmediğim kadar çok seviyorum.