İlk Mektup

Bu ilk mektubum, biraz dokunaklı olmalı
Alıp götürmeli mazinin derinliklerine
Önce bir mutluluk kaplamalı içini
Ürpermelisin aniden ve ellerin titremeli...

Sonra dönüşü olmayan yılların küflenmiş acılarını hissetmelisin damarlarında
Farkında olmadan dökülmeli gözyaşların mektubun üzerine
Acımasız geçen yıllar yüzünden bana olan kinin bir kez daha depreşmeli
Devamına bakmadan yırtıp atmayı düşünmelisin mektubu bir an...

Sevmenin acımazlığına vermelisin duygularını
ve sonra hakvermelisin çaresiz sende
Ağırlaşan duygu yükünün altında
Boyun eğmelisin kadere, ona küsmeden...

Katlayıp dolabın en güzel köşesine koymalısın
az önce okumak bile istemediğin o mektubu
ancak için rahat etmemeli,
gözümden kaçan birşey mi var diye tekrar alıp okumalısın
ve bu kez yüreğinin üzerine koymalısın bir bebek gibi...

Ne yazikki yıllardır yazamadım bir türlü bu ilk mektubu sana
ve yazamam son nefesime kadar,
yine sen üzülmeyesin diye
yine sen kahrolmayasın diye...


yaralı kurt