İlk Şiir/im
Seninle başlayan sevgimin bir tohumuydu şiir
Yazmayı çok istemiştim belki önceden
Fakat içimde öyle bir şey vardı ki sanki zehir
Ama sonra sen girdin hayatıma bir şiir gibi
Öyle güzel , ıslak gözlerin vardı ki
Baktıkça şiirlerdeki kafiyeyi görüyordum
Öylesine masum , saf ve temiz bir yüzün vardı ki
Baktıkça o boş , beyaz sayfaların şiir yazılmasıyla beraber süslenmesini görüyordum
Belki sana göre ben usta bir yazar degildim
Gerçi sensiz ben hiçbirşey değil/miş/im
Sen benim için eskimeyecek bir şiirdin
Yazarının kim olduğunu bilmediğim
Seninle birlikte hayat bulan parmaklarım
Sonrasında birşeyler yazmayı heyacanla ve istekle bekleyen kalemim
Daha sonra da ben hayat ve yaşam buldum sende
Sen benim ilklerim oldun hep ama sonlanmayacaklar ilkler
Evet bu benim ''ilk şiirim'' sevgilim
Yazarken tek aklıma gelen şey ise
Gözlerin...Gözlerin...Gözlerin
Sen bir Sihr-i Şairsin
Bense senin elinden yazılmayı bekleyen bir Sihr-i Şiir
Yazdığım ilk şiiri hatırlıyorum da, ne çok zaman geçti üstünden. Üstelik şiir bile diyemeyeceğim bir şeydi ilk yazdığım. 🙂
Ama bu şiir ilk olmasına rağmen güzel geldi bana. Yazdıkça daha da güzel şiirler çıkacaktır ortaya şairin elinden. 🙂
Tebrik ediyorum...