İlk Söz

- yalnız bir şarkı kalmış içimde aşka dair
belki de son bahar bu, son sitem
kim bilir...-


...

'sözdür, uçar gider; kalan, resmidir yüreğin.'
dedim ve yüreğimin resmini çektim.
sonra elime alıp o resmi, sana geldim.
darmadağın bir evden farksızdı, olsun,
kırık dökük düşlerle bezediğim
sitemdir bu.

hesapsız kitapsız yol aldım yine.
belki geç, belki zamansız...
adından ve yüzünden başka
hiçbir şey yoktu sana dair, olsun
bir aşka el yordamı yol aldığım
gizemdir bu.

?nasıl biterse bir mevsim kendiliğinden
bir başkası yine kendiliğinden gelir'
diyorum ya
her bahar yeni bir umuda sığındığım
ilkemdir bu.

susarım, küfrederim, içerim
kocaman laflar ederim, büyük severim.
ne zaman bir çocuk gülse içimde,
yetim bir sancıyla büyür karanlık,
ertelenir düşler, ertelenir uykum,
gecemdir bu.

ne çocuk kaldım ne büyüyebildim.
hep bir zamansızlık, bir garip telaş...
ellerim, gözlerim anlatır sana,
mazeretim de vardı belki, ama olsun,
o telaş içinde sevdayla yoğrulduğum
öfkemdir bu.

sonra seni gördüm, nedensiz gelen
peşinde durmadan çoğalan sorular
geride yaralı bir tarih gibi taşıdığım
gölgemdir bu.

bağırsam diyorum, kaygısız, içten,
ağlasam diyorum, mesela bir gidişe.
sussam diyorum, sımsıcak sussam,
gülsem gözlerinde, gitsem ellerinde...
sevsem diyorum, delice sevsem...
içimde çocuksu bir aşkla büyüttüğüm
özlemdir bu.