İlkbaharca Uyanmak Güne

Acı veren siz
Ağlayansa yine ben olsam da
Söz verdim kendime,bundan böyle ağlamam.
Hayat işte bu dostum...
Hep gerideydi aklı,
Gülüşüne ömür biçtiğiniz o kara kız ki
Ben bile inanamam...

Gelip geçti zaman.acı ve tatlı.
Gözlere inmiş perde,insanlık haklı
Yaşam anlamsızlıkların en sarmaşığında saklı
Son lokman olsa da bölüp paylaşmalı.
Çiçeklerle bezenmek için
Güne ilkbaharca uyanmalı...

Bazen bir kişi bile değiştirir hayatı
Gülmek için illa ki d/ağlanmalı mı
Marifet o ki acıyı bal eylemek
Deme her sözünde ben ben ben
Ve biz sen varken ki kardeşlik bu demek
Şanssızlığın kırıp belini,
Yakala ladesten enin kemiğini.
En hızlı sensen de
En önde gitmeye ne gerek
Bölüşmek hayatı gülümseyerek...
Nefes alıp vermekse her anı
Yaşamaktan saymaksa böylesi de yaşamayı.
Haydi şimdi merhaba de ve gülümse...
Son lokman olsa da bölüp paylaşmalı.
Çiçeklerle bezenmek için
Güne ilkbaharca uyanmalı....

(Balım Sultan)