İlkbaharı İstiyorum

Kış mevsimini yaşıyordum yüreğimde.
Önceleri il rüzgarlar esmeye başladı hayatımda.
Sonra yapraklar birer birer döküldü gözlerimdeki yaşlar gibi.
Benliğim darmadağın oldu.
Kendimi toparlamak çok uzun sürdü.
Önce sararmış yaprakları süpürdüm.
Bana acılarımı hatırlatan her şeyi temizledim.
Sonra suladım süpürdüğüm yerleri.
Yüreğimdeki ateşi söndürdüm, ferahladım azda olsa.

Kapımı kimseye açamadım bir müddet.
Yüreğimi yine darmadağın ederler korkusuyla,
Kendi kapıma bile yaklaşmaya korktum.
Kalbim yokmuş gibi yaşamaya çalıştım.
Ama zaten beni yaşatan kalbim ve onun atışının sesiydi.
Kalbimin varlığını kabul ettim.

Artık kimse kirletmesin kalbimi
Kapımdan giren her yürek bir gül açtırsın gönlümde
Solmayan kokusu hiç gitmeyen güller.
Kimse yaprakları sarartıp döktürmesin gönlüme
Ben şimdi ilkbaharı yaşamak istiyorum.